หน้าเว็บ

วันอาทิตย์ที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2559

ลอย

เพลง ลอย

ศิลปิน เจี๊ยบ วัชระ และ ตุ๊ก วิยะดา
เนื้อร้อง/ทำนอง ศุ บุญเลี้ยง
เรียบเรียง จุมพล ทองตัน
ขลุ่ย อ.ธนิสร์ ศรีกลิ่นดี
ไวโอลิน พิมพ์จุฑา พงศ์อุดมกิจ
คืนแสงจันทร์ นวลงามผ่องใส
อาจมีเมฆบดบังไป ให้ราตรีนี้มืดมน
อย่าหวั่นกลัว บางครั้งแม้ต้องหมองหม่น
แสงดาวอาจดูสับสน แต่ใจจริงใสดังจันทร์

เทียนเล่มเดียวก็ยังวูบไหว
หลายเทียน หลายดวง หลายไฟ
สว่างไสวผ่องพรรณ

จุดพลัง ต่อไฟให้ทอแสงปลั่ง
แสงเป็นดั่งเช่นความหวัง
ดั่งไทยมีแสงนำทาง

ลอยกระทง ส่งความจงรัก
ขอข้าฝาก กับสายนที
ดวงไฟ แห่งความภักดี
ฝากฟากฟ้าราตรี ข้ามีแต่ความอาลัย

ลอยล่องไปให้ไกลสุดตา
บอกคนที่อยู่บนฟ้า ว่ายังคิดถึงร่ำไป
อย่ากังวล หลุดลอยพ้นจากโพยภัย
ท่านยังไม่จากไปไหน อยู่ในหัวใจนิรันดร์

ลอยกระทง ส่งความจงรัก
ขอข้าฝาก กับสายนที
ดวงไฟ แห่งความภักดี
ฝากฟากฟ้าราตรี ข้ามีแต่ความอาลัย

ลอยล่องไปให้ไกลสุดตา
บอกคนที่อยู่บนฟ้า ว่ายังคิดถึงร่ำไป
อย่ากังวล หลุดลอยพ้นจากโพยภัย
ท่านยังไม่จากไปไหน อยู่ในหัวใจนิรันดร์



วันพฤหัสบดีที่ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2559

13 ตุลาคม 2559


“พระเสด็จดับขันธ์”

แผ่นดินแผ่นฟ้ามืด ดับตะวัน
ปางพระเสด็จดับขันธ์ นิราศแล้ว
สามโลกวิโยค กัน- แสงโศก
โอ้ พระทูนกระหม่อมแก้ว ยะเยียบน้ำตาหนาว

หนาวเหน็บตระหนกพระธรณี
ปฐพีสะทกหาว
โอ้ว่าประชาอุระระร้าว
พระเสด็จ ณ แดนใด
น้ำตาดอกไม้ร่วง
  พิลาปร่ำระงมไพร
ปานใจ จะขาดใจ...
จะขาดแล้ว อยู่รอนรอน...

โอ้ว่า พระทูนกระหม่อมแก้ว
นิราศแล้วจากแท่นบรรจถรณ์
ร่มฟ้าประชาชาติ..ราษฎร
มหิธรธำรง พระทศธรรม

พลังแห่งแผ่นดิน..เสด็จแล้ว
พญาโศกโศกแว่ววิเวกย่ำ
ฟ้าจะมืด ดินจะหม่น ก่นระกำ
ยะเยียบย้ำ ร่ำร้าว...หนาวน้ำตา

เนาวรัตน์  พงษ์ไพบูลย์ ...ประพันธ์