เห่เอยวันเพ็ง

เห่เอย วันเพ็ง พระจันทร์ก็เปล่งปลั่งลอย
เหลืองแฉล้มแช่มช้อย เคลื่อนคล้อยลอยลม
แจ่มแจ้งแสงส่อง สว่างห้องพระบรรทม
น้ำค้างลงพร่างพรม ชำเลืองชมพระจันทรา

ที่กลางเดือนเหมือนกระต่าย คล้ายคล้ายยายกับตา
ลอยเลื่อนเคลื่อนคลา ทุกเพลาราตรี
ดวงช่วงโชติ รุ่งโรจน์รัศมี
ร่อนเร่ในเมฆี จรลีเลื่อนลอย

แสนรักจักใคร่ได้ ไม่มีใครจะช่วยสอย
เรียงรายพรายพร้อย น้ำค้างย้อยเย็นใจ
ที่ดวงเด่นเป็นเอก ดั้นเมฆอยู่ไรไร
ดาวสำเภาเสาใบ ลอยอยู่ในนภา

ดาวเต่าดาวจรเข้ ขึ้นร่อนเร่ในเวหา
ดาวธงอยู่ตรงหน้า ดาวพระยาอัสดร
โชติช่วงดวงเด่น ดังจะเผ่นโผนจร
ดาวไถโก่งโง้งงอน ขึ้นลอยร่อนรายเรียง

ปักษาการเวก แฝงเมฆมองเมียง
ร่อนร้อนซ้องเสียง สำเนียงเสนาะเพราะเพลง
ไก่สวรรค์ขันเอ๊ก แว่ววิเวกวังเวง
ดังเทวัญบรรเลง ซอเจ้งจำเรียงจับใจ

เสียงจิ้งหรีดกรีดกริ่ง หริ่งหริ่งเรไร
ดังดนตรีปี่ไฉน มากล่อมให้ไสยา
รวยรินกลิ่นกลั่น จวงจันทน์กฤษณา
ลมเชยรำเพยพา ให้ไสยาเย็นเอย ฯ

บทเห่กล่อมพระบรรทม