หน้าเว็บ

วันพฤหัสบดีที่ 16 กันยายน พ.ศ. 2553

3

ยืนบนดินสิ้นไร้ไฟรัก
เวลาผ่านนานนักรักไม่หาย
สิ้นสูญอาดูรย์เดียวดาย
กอดก่ายสายลมขื่นขมใจ

ไม่ทราบที่มาของกลอนบทนี้
เขียนโดย ที่
ป้ายกำกับ:

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

สมัครสมาชิก: ส่งความคิดเห็น (Atom)